Al eerder schreven we over de
Helleborus. Dat was de Helleborus orientalis, ofwel de oosterse lenteroos. Deze keer komt de Helleborus niger voorbij, de kerstroos.
Al tijden heb ik deze plant in de tuin, maar het wil nooit echt wat worden tussen mij en de Helleborus niger. Ik vind het een beetje een tobber. De bladeren van mijn Helleborus niger hebben vaak zwarte vlekken en de bloemen worden aangevreten. Sterker nog ik heb de Helleboris niger al een tijdje niet meer gezien en dat is een slecht teken voor een wintergroene, overblijvende plant. Misschien komt het door te natte of te zure grond, daar houden ze niet van. Of te weinig humusrijke bladaarde. De kerstroos bloeit in de tuin trouwens nooit met kerst maar in februari/maart.
Toch heb ik het nog niet opgegeven met de kerstroos. Vaak koop ik de Helleborus niger rond deze tijd in een pot voor binnen op tafel. Het geeft zo'n heerlijk lentegevoel. Na de bloei zet ik ze in de tuin om ze in de meeste gevallen nooit meer terug te vinden.